Meditatie KerkZIN van juli/augustus
Een nieuwe plek voor een nieuwe tijd
Vlakbij het voormalige huis van mijn ouders in het bruisende Almelo, staat op een muur een gedicht van Willem Wilmink:
Het is op en top Twents, want: humorvol, nuchter en ‘’do moar heanig an’’. Verhuizen zelf is helaas nooit heaning an doen, het is altijd een hele klus, maar zeker als predikant moet het af en toe. Ondertussen hebben wij ons door onze verhuizing gesleept van het groene Zeist naar het voor ons nog onbekende Warnsveld. We lieten ons oude huis achter en maken van ons nieuwe huis een nieuw thuis.
Afgelopen jaar bleven wij allemaal echter ongewild veel thuis. Ook al leken de muren op een gegeven moment op je af te komen, je huis blijft toch altijd de plek die je het beste kent en het meest vertrouwt. Inmiddels zoeken we elkaar gelukkig ook weer op. Het aantal kerkbezoekers groeit en hier en daar klinkt al een voorzichtige samenzang op ‘’praatniveau’’. We gaan weer naar ons ‘gezamenlijke huis’ om te doen waartoe we ons geroepen voelen.
Wat gaat de tijd na corona ons als kerk brengen? Met die vraag ben ik al een tijd mee bezig. Gaan we de dingen anders aanpakken? Richten we ons gezamenlijke huis opnieuw in? Of blijven we genieten van de vertrouwdheid? Wellicht is het een trekje van jonge dominees: ‘’alles moet op de schop!’’ Dat bedoel ik natuurlijk niet. Maar gek genoeg is de kerk – waar we ons leven toevertrouwen aan God – ook een plek waar we veel willen controleren.
Wat we afgelopen jaar echter hebben geleerd is dat als het er op aankomt, we een stuk minder controle over onze levens hebben dan we zouden willen. Ik hoop daarom dat de corona-crisis ook voor de kerk een nieuwe tijd inluidt. Geen oud normaal of nieuw normaal, maar een onzekere toekomst vol mogelijkheden, waar we ons enthousiast en in vertrouwen aan overgeven. Dat we ruimte overlaten voor God om ‘’iets te laten gebeuren’’. Iets dat we niet zelf willen controleren. Dat we experimenteren met nieuwe initiatieven en plannen. Niet omdat ze moeten slagen maar omdat controle loslaten zowel een enorme investering in onszelf kan zijn, als ook een oefening voor het geloof in een betrokken God.
Haalt ons huis het jaar 3000 wel? De grote baas daarboven heeft daar gelukkig ook wat over te zeggen. Wil de kerk echter een nieuwe plek voor een nieuwe tijd worden, dan geloof ik dat we de corona-crisis met beiden handen moeten aanpakken. Winston Churchill zei al: ‘’Never waste a good crisis’’. Nou die crisis, die hebben we gehad. Laten we deze dan ook niet verspillen.
Wat brengt de nieuwe tijd ons? Een onzekere morgen? Een kerk die met vertrouwen de toekomst tegemoet gaat? Hoe beginnen we daar aan? Christus vertelde het zijn leerlingen al: ‘’Zoek liever eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen je erbij gegeven worden. Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf’’.
Ds. Stijn van der Woude
