Op zoek naar inspiratie
Gedoopt met water
In de Paaswake komt alles samen waar het in het christelijk geloof om gaat. Het is een viering van licht en leven, van bevrijding en toekomst, van doopgedachtenis en opstanding. De opstanding van Christus heeft in de nacht plaatsgevonden. ’s Morgens, bij het opkomen van het licht vinden vrouwen het graf leeg. Wij mogen als gemeente van Christus, het feest van Zijn opstanding vieren. Wij die met Hem verbonden zijn tot een nieuw leven, waarvan de heilige doop een teken is. Dat nieuwe leven wordt in lezing, lofzang, gebed en doopgedachtenis bevestigd en gevierd.
Gedoopt met water, geënt op Jezus – genade die mij richt –
ben ik geroepen met wie geloven te tonen Gods gezicht
(Iona Cummunity, vertaling René Silvis)
De meesten van ons werden als klein kind gedoopt. We hebben zelf geen herinnering aan onze doop. We weten niet uit onszelf dat ons hoofd nat werd gemaakt met water en er werd gezegd ‘Ik doop je in de Naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest’. We hebben het van horen zeggen. En we vertrouwen erop. Maar hoe leeft dit bij ons?
In de Paaswake kunnen we actief onze doop gedenken en gaan staan voor ons geloof en het volgen van Jezus. Een jaarlijks moment van commitment om te leven uit het besef dat ik wil leven met deze God die ‘ja’ tegen mijn leven zegt.
De betrokkenheid op mijn eigen doop werd versterkt door het mogen dopen van verschillende mensen die er bewust voor kozen om bij Jezus te willen horen. En telkens werd er een verhaal toegevoegd aan de betekenis van de doop.
Jezus zegt: Ga heen, verkondig het evangelie aan alle volken en maak ze tot mijn leerlingen. En Hij geeft aan hoe men leerling wordt: Door zich in Gods Naam te laten dopen en te leren doen alles wat Hij ons heeft aangewezen.
Een jonge man uit Irak voelde in de kerk de vrijheid om te kiezen voor wat in zijn hart lag te wachten. Door de Bijbel en de open gesprekken over zijn vragen ontdekte hij de liefde van God – niet opgelegd maar als vrije keuze.
Gedoopt zijn is een teken van aanvaarding: De Naam van God-zelf is over je uitgeroepen: de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Dat betekent: jij-helemaal bent van God-helemaal.
Een jonge vrouw uit Mongolië keerde een cultuur van controle en angst de rug toe. Ze ontdekte dat geloof in God haar de vrijheid gaf om te dansen, om zichzelf te kunnen geven in aandacht en zorg uit de liefde die God haar gaf.
Gedoopt zijn is Gods liefdesverklaring: Zijn Naam en jouw naam mogen in één naam genoemd worden, die horen bij elkaar.
Nu heeft het oude leven afgedaan!
Wij mogen aan de toekomst toebehoren,
want grote dingen heeft de Heer gedaan:
wij zijn als kinderen van God herboren. (Martien Postema, Lied 353)
Een moeder en haar zoontje lieten zich dopen, omdat zij zich gesteund voelden door God, door de vernieuwende kracht van de Geest. Ze werden gezegend met positieve energie voor dagen van onmacht en aanvechting, met licht om goede stappen te kunnen zetten op hun levensweg. Gesteund door de doop hoopten ze vriendelijkheid te kunnen brengen en te ontmoeten in deze wereld.
Gedoopt zijn is een soort geboorte: wij mogen worden wat we niet waren: broers en zusters van Jezus Christus, kinderen van God.
In de schoot van mijn moeder geweven,
als een wonder bereid,
aan het licht toegewijd,
is mijn leven door liefde omgeven. (Sytze de Vries, Lied 780)
Een vader had met zijn twee zonen een lange weg afgelegd, een weg van jaren van Afghanistan naar uiteindelijk een dorp in Nederland. Ze hadden zich langzaam maar zeker ingevoegd in de Nederlandse maatschappij, een plaats ingenomen tussen mensen die hen eerst vreemd waren en hen vreemd vonden. Ze kwamen naar de kerk, omdat ze God wel kenden, maar hier de weg van Jezus hun pad kruiste. En ze bleven komen en samen met de mensen die om hen heen gingen staan hebben ze God en Jezus meer en meer leren kennen. Dat valt een gemeenschap dan toe, dat zij in het midden wilden staan en metterdaad aangaven bij de Kerk te willen horen. Na vele gesprekken over het christelijk geloof schreven ze in eigen woorden op wat ze geloven. In vrijheid – voor velen van ons zo gewoon, voor wie dat anders meemaakte is dat heel bijzonder. Het verhaal van bevrijding en toekomst, het is ook hun verhaal, en het werd ons verhaal. Goddank.
Gedoopt zijn is een soort inlijving: je gaat bij de gemeente horen, wordt deel van het lichaam van Christus. Daarin weten we ons verbonden met de mensen om ons heen die voor de weg van Christus hebben gekozen, én met de mensen die ons voorgingen. Samen met hen vormen wij een wolk van getuigen van onze Heer, waar jij bij mag horen.
In de Paaswake mogen we in goed vertrouwen, in vrede en vrijheid kiezen om opnieuw het christelijk geloof te aanvaarden en te belijden. Je mag naar voren komen en een kruisje van water op je voorhoofd krijgen, en er wordt gezegd ‘Met Christus gestorven en opgestaan’.
Het is de nacht om te kiezen voor het leven. Het is de nacht van een onuitroeibaar verhaal. Het is de nacht van een mens – het verhaal van de Mens uit Nazareth. Tot op de dag van vandaag spreekt zijn levensverhaal tot de verbeelding. Sterker nog, in zijn verhaal is onze hoop gelegen. In zijn verhaal ontdekken wij de bron van ons bestaan. Zijn verhaal geeft ons grond onder onze voeten. Blinden zien, lammen lopen, armen krijgen uitzicht, hongerigen krijgen te eten. Profeten zagen het, zijn moeder zong ervan. Hij heeft hoop op leven in de harten van mensen neergelegd. Hij heeft voorgeleefd tot welke liefde je als mens in staat bent, wanneer je tot je door laat dringen, dat God naast je staat zolang je leeft vanuit die liefde. Dat mag je uitstralen in deze wereld. Kiezen voor het leven, voor leven uit liefde.
Wij mogen hier opnieuw beginnen
vanuit wat was nu verder gaan
tot waar de liefde ons kan brengen,
alle oud zeer heeft afgedaan
Ons wil de geest van Christus raken,
die ons de macht van liefde toont,
die het verschil zal kunnen maken
als nieuwe hoop weer in ons woont (Sytze de Vries)
Gezegend Pasen gewenst,
Ds. René Silvis
