Het Martinusraam

In november 1997 was er ruim aandacht voor de herdenking van Martinus, bisschop van Tours, die leefde van 317 tot ± 396 en aan wie destijds deze kerk werd gewijd. Wanneer die naamgeving heeft plaats gevonden is niet meer te achterhalen. Vermoedelijk is na de reformatie de naam Sint Martinuskerk in het ongerede geraakt, maar in de 2e helft van de 20 eeuw begon de kerk zijn oorspronkelijke naam terug te krijgen.

Waar was Martinus in de Martinuskerk?

Bij die herdenking viel het ons op dat niets in de kerk aan deze patroonheilige doet herinneren. Een gebrandschilderd glas in loodraam in het koor van de kerk is om esthetische redenen (inval gekleurd licht in steriel wit kerkje) verworpen. Het ontwerp licht nog in het archief. Toevalligerwijs kwam Jan Rossel in 1998 in Noord-Brabant op het spoor van een gebrandschilderd raam aan Martinus gewijd. Het was ongeveer 110×120 cm maar wel aan de onderkant licht beschadigd. Het minstens 100 jaar oude raam zou afkomstig zijn uit een afgebroken kapel rond Amsterdam. Mogelijk is dit nog eens te achterhalen.

In alle glorie te zien

Na kennismaking via een foto besloot de kerk, dankzij Cees Mackaay, penningmeester van de Commissie van Beheer, tot actie over te gaan. Het raam werd opgehaald en bij de firma van der Wal in Vorden keurig gerestaureerd. Daarna van een mooie eikenhouten kast voorzien. In goede samenwerking en met deskundig advies van Wouter Derksen, werd het raam, voorzien van verlichting, in de kerk aangebracht.
Tijdens de kerkdienst op zondag 22 november 1999 werd het Martinusraam voor het eerst in alle glorie aan de kerkgangers vertoond.
Martinus blijft zo voor ons altijd een lichtend voorbeeld in het SAMEN DELEN.
Henk Mulder, werkgroep kerkarchief